طبقه بندی و ویژگی های کانکتورهای هوانوردی

در زندگی مدرن، می توان گفت که پلاگین حمل و نقل هوایی یکی از قطعات الکترونیکی ضروری است، تقاضای بازار زیاد است، اما همچنین مورد علاقه تولید کنندگان مختلف مشتریان است.و وقتی صحبت از مشخصات و مدل‌های کانکتورهای هوانوردی می‌شود، واقعاً تعداد زیادی از آنها و طیف گسترده‌ای از کاربردها وجود دارد.امروز بیایید در مورد طبقه بندی و ویژگی های کانکتورهای هوانوردی صحبت کنیم.

یک، طبقه بندی مشخصات کانکتورهای هوانوردی

اول از همه، با توجه به شکل کانکتورهای هوانوردی، اگرچه شکل کانکتورهای هوانوردی متفاوت است، آنها را از مستقیم، خمیده، قطر خارجی، حجم و وزن کابل ها یا سیم ها و همچنین نیاز به اتصال شیلنگ های فلزی طبقه بندی می کنیم. .علاوه بر این، رابط مورد استفاده در پنل عمدتاً از جنبه های رنگی و زیبایی شناختی آن انتخاب شده است.

در مرحله دوم، با توجه به فرکانس کانکتورهای هوانوردی، کانکتورهای فرکانس بالا و کانکتورهای فرکانس پایین وجود دارد که می توان آنها را به کانکتورهای هوانوردی برای کابینت، کانکتورهای هوانوردی برای منبع تغذیه، کانکتورهای حمل و نقل هوایی برای تجهیزات صوتی و شاخه های هوانوردی برای اهداف خاص تقسیم کرد.با توجه به شکل، می توان آن را به اتصالات دایره ای تقسیم کرد

اتصالات هوانوردی را می توان به جای هم مونتاژ کرد.هنگامی که ما از آنها استفاده می کنیم، اگر آنها نیاز به منبع تغذیه طولانی مدت دارند، می توانیم برای امنیت بالاتر کانکتورهای دارای سوکت را انتخاب کنیم.

نقشه پلاگین هوانوردی M8/M12/M16/M23

دو، در مورد ویژگی های کانکتورهای هوانوردی

1. مقاومت تماسی کانکتورهای هوانوردی کانکتورهای الکتریکی با کیفیت بالا باید مقاومت تماسی کم و پایداری داشته باشند.مقاومت تماس کانکتور از چند میلی اهم تا ده ها میلی اهم متغیر است.

قدرت الکتریکی کانکتور هوانوردی توانایی مقاومت در برابر ولتاژ تست نامی بین کنتاکتور و پوسته و بین کنتاکتور کانکتور است.از آنجایی که سطح کانکتور هوانوردی یک لایه فلزی است، ممکن است هنگام استفاده از آن خوردگی الکتروشیمیایی ایجاد کند که به خواص الکتریکی و فیزیکی کانکتور آسیب می رساند.

3. در استفاده از کانکتورهای هوانوردی باید به جزئیاتی توجه کرد: اگر یک قطعه الکترونیکی از کار بیفتد، هنگام نصب کانکتورها، قطعه خراب باید به سرعت تعویض شود.استفاده از کانکتورها به مهندسان انعطاف‌پذیری بیشتری در طراحی و یکپارچه‌سازی محصولات جدید و در ساختن سیستم‌ها از اجزای سازنده می‌دهد.